جایی دست نیافتنی

گـــــفتم نــــــگرم روی تو گــــفتا به ‎قیامــــــت

گـــــفتم روم از کـــوی تو گــــفتا به سلامـــ‎ـت

هاتف اصفهانی

برای این که مرا ببینی چشمانت نیاز نیست.

تنها خوب خیال کن.

یکی از خوبی های میانه های نخستین ماه بهار هم یواش بودن همه چیز است. آدم های کرخت بعد از تعطیلاتش، رنگ های گویی تازه پوست کنده شده اش، هوای سردرگم تند و آرامش و آفتاب کم رمق و رایحه های دور و نزدیکش. همه چیز گویا آهستگی قبل از شروعی دوباره اند. همه چیز گویا حس هایی تازه متولد شده اند.

یاروسلاو سایفرت چک شاید گمان نمی کرد روزی جهنم چنان سریع به هر کجا سرک بکشد و آن لحظه های کوتاه سرگیجه آور چنین کمیاب شوند.

« جهنم را همه می شناسیم.

جهنم روی دو پا راه می رود.

بهشت شاید تنها لبخندی باشد،

بر لب هایی که نام ترا زمزمه می کند.

و آن لحظه ی کوتاه سرگیجه آور که از یاد می بری

که جهنمی هم وجود دارد ... »

سرما خورده ام و حالا صدایم شبیه صدای خش دار و متفاوت تو شده است. سرماخوردگی را حالا حتی با این حال نزار دوست می دارم. من تمام چیزهایی که تو را به یاد من می اندازد دوست تر می دارم. من صدای سرماخورده ام را حالا نیز دوست تر می دارم.